Op 5 september 1925 hangt Gerrit Beimers kenteken plaat B-9524 aan zijn nieuwe Ford truck die hij heeft aangeschaft voor het transport van zijn stro & hooihandel. Het betekent de start van nu bijna 100 jaar gemotoriseerd speciaal vervoer. Op Gerrit kon men altijd een beroep doen en bouwde zodoende een goede naam op. Bijna 100 jaar later staat de naam Beimers nog steeds voor punctualiteit en kwaliteit, een pre in rouwservice & uitvaartverzorging.
Gerrit, in de volksmond ook wel Kaai Stroa genoemd, werd geboren op woensdag 23 maart 1881 en begon in 1904 op 23 jarige leeftijd met een fouragehandel. Vele boeren in ’t Bildt en omstreken deden een beroep op Gerrit om het hooi en stro, eerst nog met paard en wagen, van het land te halen.
v.l.n.r. Pier Strooisma, Jan Meijer en Gerrit Jan Beimers. (foto omstreeks 1910)
Gerrit begon in 1904 niet alleen een fouragehandel maar trouwde op donderdag 12 mei van ’t zelfde jaar met zijn Baukje. Ze bleven tot aan zijn dood in 1965 bij elkaar. Hij kreeg met haar drie zonen; Jan werd geboren op 3 april 1905, Paulus op 5 november 1907 en Sjouke werd geboren 28 oktober 1910.
v.l.n.r. vader Gerrit, Paulus, Sjouke, moeder Baukje en oudste zoon Jan. (foto omstreeks 1915)
Zodra de zonen op leeftijd waren hielpen deze mee in het bedrijf, waar vader Gerrit vanuit de boerderij op ’t Kaatsgat aan de Oude Bildtdijk (huidig nr. 652) de handel deed verzorgden de zonen al snel het transport. Men mocht toen namelijk met 16 jaar al achter het stuur.
In 1925 schaft Gerrit voor de handel een nieuwe Ford truck aan om op grotere schaal het stro en hooi balen naar de kades in de regio te kunnen transporteren.
Paulus Beimers trots poserend bij de nieuwe Ford truck die zijn vader kort daarvoor (1925) had aangeschaft kenteken B-9524.
Tot in de jaren veertig werd in Friesland namelijk de meeste goederen, bij grotere afstanden, nog over het water vervoerd. Zo ook het hooi en stro van Gerrit & zonen. Op de kades aan de Hemmemaweg lagen dan ook regelmatig de schepen op hun lading te wachten.
In 1927 maakt de fotograaf van het weekblad Fen Fryske Groun bijgaande foto welke uitkwam in editie van 21 oktober 1927. Gerrit (staande op de wagen kenteken B-9524) is druk bezig met de pakken stro uit te laden.
Bron : Fen Fryske Groun, 21 oktober 1927 (archief Tresoar)
Een jaar later op 5 januari 1928 schrijft Gerrit Beimers zijn stroohandel in bij de Kamer van Koophandel. En laat noteren dat hij daarmee in 1904 al begonnen was.
Enkele pagina’s uit het uitreksel van de kamer van Koophandel uit 1928 (bron : archief Tresoar)
Gerrit & Baukje verhuizen in 1930 naar een huisje aan de Oude Bildtdijk (huidig nr. 500).
- Zoon Jan, die op 7 juni 1928 met Sieuwke (Sjoke) Nauta is getrouwd, gaat dan met haar op de boerderij aan ’t Kaatsgat wonen en wordt gernier. Door brand wordt de boerderij vlak na de oorlog verwoest. Jan overlijdt op 74 jarige leeftijd op 12 november 1976.
- Zoon Sjouke, die op 21 december 1933 met Trijntje Iedema trouwt, gaat ook het transport in totdat hij in 1948 uiteindelijk eigenaar wordt van cafe ‘Het Graauwe Paard’ te Oude Bildtzijl. Gedurende 10 jaren is hij daar uitbater van. Op 29 januari 1975 komt Sjouke t.g.v. een eenzijdig auto-ongeval tragisch aan zijn einde. Sjouke werd 64 jaar.
Gerrit zet met zoon Paulus (ook wel Paus genoemd) de stro- en hooihandel voort.
Dat Paulus Beimers ook de handelsgeest van zijn vader had blijkt wel uit het feit dat hij naast de fouragehandel op 1 december 1931 met compagnon Luitzen Bantema een busonderneming begon. Met personenbussen werd vanuit ’t Bildt gependeld op Leeuwarden.
Luitzen Bantema staande bij de bussen van Bantema & Beimers aan de Oude Bildtdijk, dochter Jannie van Luitzen leunt tegen de middelste bus aan.
De vloot omvatte in totaal vier bussen. De andere bussen waren van het merk REO. Heel lang duurde de samenwerking echter niet want op 22 juni 1932 verkocht Paulus zijn aandeel aan Dirk Lolkes de Vries welke met Luitzen Bantema de busonderneming voortzette. In 1936 gingen kleinere busondernemingen in de regio Noordwest Friesland, zoals die van Bantema, over in de Leeuwarder Auto Bus Onderneming (L.A.B.O.) De LABO werd op haar beurt in 1971 overgenomen door de F.R.A.M. (Friese Autobus Maatschappij)
Paulus Beimers staande bij de Chevrolet bus. Kenteken B-5689. (foto’s uit 1932)
Paulus Beimers & Piet Bil “buschauffeurs”
Na de break-up met Bantema stort Paulus Beimers zich (met vader Gerrit) weer volledig op het vervoer van stro- en hooi.
Paulus op pad met jongste broer Sjouke. Kenteken B-10541. (foto’s omstreeks 1932)
En enkele maanden later trouwt Paulus op 22 september 1932 met Geltske Nauta en gaat met haar wonen in het “oude” huisje van Gerrit & Baukje aan de Oude Bildtdijk (nu 500). Gerrit en Baukje verhuizen dan naar Oude Bildtzijl en nestelen zich aan de Van Albadaweg 93.
Geltske zittend voor het huisje aan de Oude Bildtdijk nr. 500. (foto uit 1933)
Rechts Paulus met links van de wagen Hotze Sytses Buwalda.
In 1936 verhuizen Paulus en Geltske naar het pand waar voorheen ook de busonderneming had gezeten aan de Oude Bildtdijk 751 (tegenwoordig nr. 642). Paulus & Geltske kregen zeven kinderen; Gerrit, Pieter, Jan, Anne Dirk, Jannie, Baukje en Sjouke.
Het pand aan de Oude Bildtdijk 751 (huidig 642). Via een kleine pomp kon men ook brandstof van het merk Esso tanken.
(foto omstreeks 1950, bron: archief Bildts Aigene)
Naast stro en hooi bewoog Beimers ook wel in andere vormen van transport, een terugkerend thema zal door de jaren blijken. Door schutten en een loopplank op de truck te monteren werden andere goederen en zelfs vee vervoerd.
Hoewel de samenwerking in 1932 met Bantema niet van lange duur was geweest kwam Paulus drie jaar later toch weer in een samenwerking situatie terecht. Want in juli 1935 kocht hij de helft van de aandelen van beurtschipper en expediteur Pieter de Vries en werd zodoende mede-eigenaar van motorboot “De Oosthoek” en twee vrachtwagens; een REO en een Steward. Daarmee kon men dus voor het volledige transport “vanaf land tot over het water” voortaan bij Beimers terecht.
Maar Paulus had blijkbaar geen zeemansbenen want de samenwerking met de Vries werd twee jaar later in 1937 weer ontbonden. De akte vermeld “ieder gaat zijn eigen gang”. Paulus kreeg de REO vrachtwagen. De boot met de Steward vrachtwagen gingen terug naar de Vries.
Andermaal stortte Paus zich weer op het transport over de weg en bleef dit, ook na de tweede wereldoorlog, nog geruime tijd met vader Gerrit doen.
Noemenswaardig is nog dat Paulus zijn strohandel in de tweede wereldoorlog goed van pas kwam. Om te ontsnappen aan de invordering van de Duitsers had Paulus zijn eigen personenauto met vele balen stro verstopt in de garage aan de oude Bildtdijk en werd zodoende nooit door de bezetters gevonden.
Van de vrachtwagens die de geallieerden na de oorlog achterlieten werd door Nederland dankbaar gebruik gemaakt, zo ook door Paulus. Een Studebaker US6 werd omgebouwd voor het transport van de strohandel.
Paulus Beimers bij zijn Studebaker US6 met kenteken B-35295 volgeladen met stro. In de deuropening staat Klaas Strooisma. (foto omstreeks 1950)
De laatste vrachtauto die Paulus voor de strohandel gebruikte was een Engelse Commer uit 1954. Deze werd aangeschaft bij de firma Rotgans uit Berlikum.
De nieuwe Commer klaar voor aflevering bij de firma Rotgans te Berlikum. (1954)
Paulus trotst poserend na aflevering van de nieuwe truck aan de Oude Bildtdijk (1954)
Paulus zittend achter het stuur van de Engelse Commer truck. Het was de laatste truck die tot eind 1958 werd gebruikt voor het transport van stro en hooi. Uiteindelijk werd de truck verkocht aan transportbedrijf M.B.N. (Monsma, de Bildt & van Noord) te St. Jacobiparochie met de deal dat zoon Piet daar als vrachtwagenchauffeur aan de slag mocht.
Want na de tweede wereld oorlog kwam de mechanisering ook op het platteland goed op gang en zag Paulus wel in dat de boeren ook andere middelen voor handen kregen voor het verwerken van de stro en hooi en weldra zijn diensten niet meer nodig waren.
Paulus, met enige ervaring in personenvervoer, schafte een VW busje aan en kon op andermans vergunning voor de Koninklijke Nederlandse Hoogovens in IJmuiden gaan rijden.
Door een nijpend personeelstekort ronselde de hoogovens destijds ook medewerkers uit het noorden van het land. Paulus pendelde gedurende 6 en een ½ jaar met zijn busje met werklui vanuit de noordelijk provincies van en naar IJmuiden.
Paulus poserend bij zijn VW bus. (foto begin jaren zestig)
Paulus, inmiddels 51 jaar, koopt dan op 8 november 1958 van de garagehouder Cornelis Jansma uit St. Jacobiparochie diens taxi (een chevrolet van 1955) en 2 vergunningen en start zelf nog een taxibedrijf. De economie zit gelukkig in de lift en daarmee groeit ook de vraag naar personenvervoer.
Ook Geltske gaat meerijden en haalt daarvoor in 1961 op 51 jarige leeftijd alsnog haar rijbewijs. In juli 1954 had zij reeds het “middenstandsdiploma” behaald gevolgd in december 1959 met het diploma vakbekwaamheid “groothandel in aardappelen”. Logischerwijs verzorgde zij derhalve de administratie van de firma.
In 1964 wordt de ziekenfondswet van kracht en doet het zogenoemde ziekenfondsvervoer zijn intrede in de personenvervoer. In Friesland kreeg in eerste instantie taxi & ambulance “De Vrij” uit Leeuwarden de regie hiervan in handen. Paulus en Geltske krijgen zo nu en dan ook een rit toebedeeld maar waren hiervoor in de beginjaren dus sterk afhankelijk van de Vrij.
Op 12 mei 1964 zijn Gerrit en zijn Baukje 60 jaar getrouwd. Tijd dus voor een feestje, de gehele familie gaat op stap naar Hellendoorn en maakt het reisgezelschap een tussenstop bij AVI Fauna te Heerenveen. De hele club gaat tevens op de foto en zodoende worden 3 generaties op 1 beeld gevangen; Gerrit & Baukje met hun drie kinderen Jan, Paulus en Sjouke en alle kleinkinderen.
Mei 1964, bijna de gehele familie Beimers wordt gevangen in 1 beeld. Staand in het midden in het zwart Gerrit en Baukje. Rechts van Gerrit zoon Jan en Sieuwke. Links naast Baukje zoon Paulus en Geltske. Daarnaast zoon Sjouke en Trijntje en omringd door alle kleinkinderen.
Gerrit en Baukje verhuizen nog eenmaal en slijten hun oude dag aan de Schuringaweg nr. 27 te Nij Altoenae,
alwaar dit kiekje vlak voor Gerrit’s overlijden wordt genomen.
Want 1 jaar na hun 60 jarig huwelijksjubileum komt op woensdag 18 augustus 1965 de grond-legger van de firma, Gerrit, te overlijden. Gerrit bereikt de gezegende leeftijd van 84 jaar en wordt begraven op de begraafplaats te St. Annaparochie.
Zaterdagmiddag 21 augustus 1965, de rouwstoet bij de uitvaart van Gerrit.
Na de plechtigheid in de kerk van Nij Altoenae wordt Gerrit begraven op de begraafplaats te St. Annaparochie.
Paulus, Geltske en kinderen verhuizen in 1966 vanaf de Oude Bildtdijk ook naar Nij Altoenae en vestigen zich aldaar op de Schuringaweg 16.
In 1969 verandert de ziekenfondsregeling en konden vervoerders inschrijven op rayons. Paulus en Geltske, dan al 62 en 59 jaar, hebben vanwege hun leeftijd nog geaarzeld of ze zouden inschrijven. Maar met in het achterhoofd dat hun kinderen wellicht in het bedrijf wilden komen hebben ze toch ingeschreven en kregen van de zorgverzekeraar het rayon ’t Bildt toegewezen. Per 1 juli 1970 konden ziekenfondsklanten uit dit rayon dus voortaan rechtstreeks met Beimers Taxi bellen.
Dat was ook het tijdstip dat zoon Pieter (Piet), die tot dan chauffeur was geweest bij M.B.N., zijn intrede, eerst als knecht, in het bedrijf deed.
Een Flyer uit 1970 om de verdeling van rayons kenbaar te maken.
Het bedrijf aan de Schuringaweg 16 te Nij Altoenae.
Er ontstaat inmiddels al een klein wagenpark bestaande uit 3 Opels (Kapitän en Commodore) en een VW transporter. (foto omstreek 1972)
In 1975 kwam ook zoon Jan, tot dan vrachtwagenchauffeur bij de K.L.M.V. in St. Annaparochie, in het bedrijf en kwam de derde generatie Beimers aan het roer. Op 1 januari 1975 nemen Jan en Piet de zaak over en Paulus en Geltske trekken zich terug en verhuizen naar de Hofstraat 3 te St. Jacobiparochie. Zoon Piet komt met zijn vrouw Simone dan bij de zaak te wonen. Zoon Jan en zijn vrouw Hiltje komen in St. Annaparochie op de Albertina Agnesstraat terecht.
Dat het taxiwerk dan al grillig is blijkt uit dreigende bezuinigingen op het zittend ziekenvervoer en wordt er gekeken of de werkzaamheden niet kunnen worden uitgebreid in een andere vakgebied. Jan laat zijn oog vallen op rouwvervoer. Tot dan moest in de gemeente ’t Bildt voor dat werk uitgeweken worden naar Leeuwarden.
Met behulp van de firma Kijlstra uit Drachten, een goede kennis uit de taxibranche, wordt er een rouwauto aangeschaft en komt er een kleine collectie uitvaartkisten op de zolder van het bedrijf aan de Schuringaweg te liggen. Jan benadert diverse uitvaartverenigingen met verzoek of dat hun uitvaartverzorger aan de nabestaanden wil vragen of de kist en vervoer van “Beimers” mag komen of van de firma uit Leeuwarden. Een aantal verenigingen stemt hiermee in en het betekent dat in 1976 de werkzaamheden worden uitgebreid met rouwvervoer en in 1978 ook met uitvaartverzorging als Jan door de vereniging van St. Annaparochie en later door die van St. Jacobiparochie wegens vertrek van de huidige wordt aangesteld als bode.
Het toeval wil dat Baukje Beimers, de vrouw van grondlegger Gerrit, in mei 1976 Jans eerste klant wordt. Zij overlijdt namelijk op 3 mei 1976, Beimers levert de uitvaartkist en verzorgt bij haar uitvaart uiteraard het vervoer.
1978, Jan is inmiddels ook bode geworden en loopt bij de uitvaarten voorop. Broer Piet zit dan vaak achter het stuur van de rouwauto.
Onafscheidbaar met zijn sigaar zit Paulus tot op hoge leeftijd nog achter het stuur en helpt zo nu en dan de jongens nog mee in het bedrijf en verzorgt nog menig ritje. (foto september 1977)
Gelukkig trekt ook het personenvoer aan en wordt het vervoer van minder validen naar de “Westergoa-bedrijven” de sociale werkplaatsen te Franeker binnen gehaald. Ook het medisch kinderdagverblijf ’t Kampke (later onderdeel van Talant) uit Leeuwarden hoort van de goede naam van Beimers en vraagt of de firma ook hun vervoer van invaliden wil oppakken. Gestaag breidt het wagenpark zich uit naar 8 stuks.
Het wagenpark is inmiddels uitgebreid met een rouwauto en doen naast Opel en VW de eerste wagens van het merk Mercedes hun intrede. (foto omstreeks 1978)
In 1978 wordt ook de eerste rolstoelbus door de firma in gebruik genomen. De wagen is aangeschaft voor het vervoer van minder validen.
Bij zorgcentrum Beuckelaer wordt op 2 februari 1978 onder het toeziend oog van de directeur H.A.M. Groenendaal en wethouder J. Terpstra en goede kennis Jan Meijer de bus in gebruik genomen.
Jan Meijer (links met stropdas) is nog een oude bekende die in 1910 op het land met Gerrit en Pier op de foto komt.
Paulus rijdt in maart 1981 zijn laatste taxirit. Zijn grote liefde voor de sigaar wordt hem helaas fataal want hij komt ten gevolge van longkanker op vrijdagavond 23 oktober 1981 te overlijden. Hij wordt een aantal dagen later onder grote belangstelling begraven op de begraafplaats te St. Jacobiparochie. Omdat het Jans eigen vader betreft wordt Thomas Westra, destijds bode van Berlikum, gevraagd de stoet te leiden.
Woensdag 28 oktober 1981, Thomas Westra leidt de stoet bij de uitvaart van Paulus Beimers naar de begraafplaats te St. Jacobiparochie.
In de jaren tachtig bouwen Jan en Piet verder aan bedrijf. De Opels en VW’s worden langzamerhand vervangen door de luxe wagens van Mercedes en Sprinterbussen. Ook wordt Beimers weer brandstofleverancier, ditmaal van OK.
1985, het pand aan de schuringaweg 13 te Nij Altoena. Inmiddels is een grote antenne geplaatst om de taxi’s via mobilofoon te bereiken en kan men benzine en diesel tanken via een kleine OK-pomp.
Ook op het gebied van uitvaart wordt Beimers een bekende en gewaarde naam. Voor de vereniging “de Laatste Eer” te Berlikum wordt Jan de reservebode en vervangen Thomas en Jan elkaar bij vakanties en afwezigheid.
1985, Jan bezoekt een tentoonstelling van Koninklijk natuursteenbedrijf “De Steenklip” gehouden in Utrecht en laat zich bijpraten omtrent alle mogelijkheden op het gebied van grafzerken door een vertegenwoordiger. De Steenklip was gevestigd te Sneek.
In 1991 wordt een nieuwe rouwauto in gebruik genomen; een Oldsmobile Custum Cruiser. Tot dan is het zeer gebruikelijk dat rouwauto’s zwart zijn maar de firma Beimers kiest er voor om over te stappen op een andere kleur en laat de wagen overspuiten in de grijze Mercedes kleuren.
De nieuwe staatsie rouwauto Oldsmobile Custom Cruiser bij aflevering in 1991.
De Oldsmobile rouwauto zal uiteindelijk ruim twintig jaar dienst doen en meniging in eerbied naar zijn of haar laatste rustplaats vervoeren.
Op 1 april 1993 doen Johan en Gert, twee zonen van Jan, hun intrede in het bedrijf en komt de vierde generatie aan het roer te staan van de firma Beimers.
En ondanks strenger wordende regelgeving omtrent personenvervoer blijft het bedrijf gestaag groeien ook mede dankzij de overname van een ander taxibedrijf namelijk firma de Jong uit St. Annaparochie. Taxi & rijschoolhouder G.W. de Jong (Gerrit) die voornamelijk leerlingenvervoer reed verkoopt in 1995 zijn taxipoot en vergunningen aan Beimers. Zijn zoon Wim zet later de rijschool voort.
Om het uitdijende wagenpark onderdak te kunnen bieden en vanwege een centralere ligging gaat eind 1996 de eerste paal van een nieuw pand aan de Nij Toerenburg 2 de grond in en verhuisd het bedrijf in 1997 naar St. Annaparochie. Gert en zijn vrouw Marleen komen voor het nieuwe pand aan de Middelweg-oost 151 te wonen.
Advertentie in de Bildtse Post met uitnodiging voor de open dag.
27 september 1997; Open dag bij Beimers in het nieuwe pand.
Het merk Volkswagen doet opnieuw zijn intrede bij de firma door de aanschaf van enkele Passats. In 1996 komt een nieuwe lijn van deze serie uit welke, door de ruime zit achterin, uitermate geschikt blijkt voor personenvervoer.
Vanuit het nieuwe pand worden de wagens aangestuurd en ingezet voor het zittend zieken-vervoer, particulier-, dagbehandelingen en leerlingenvervoer. Op de zaterdag avonden rijdt Beimers ook met een busje op het zogenoemde disco project te Berlikum.
Dan doen de Europese aanbestedingen in 1993 zijn intrede. Hetgeen in de jaren daarna de Friese taximarkt die tot dan een zestigtal meestal familie bedrijven behelst volledig zal veranderen. Ook opdrachtgevers zoals gemeenten gaan fuseren en worden de vervoers-opdrachten te groot om door de vaak kleinere familie bedrijven nog alleen te kunnen uitvoeren. De samenwerking wordt voor een derde maal opgezocht. Ditmaal met een aantal collega bedrijven uit de regio.
Met o.a. Taxicentrale Stiens (fam. Schuhmacher), Taxi Slager uit Hallum, Taxi Jonkman uit Harlingen en Taxicentrale Rienstra uit Franeker wordt onder de vlag van OV bedrijf ARRIVA(*) samengewerkt in het leerlingenvervoer en WVG vervoer (het latere WMO-vervoer).
(*) Het Engelse ARRIVA nam op 30 september 1998 het OV bedrijf VEONN over. VEONN was 3 jaar daarvoor op 1 januari 1996 ontstaan uit een fusie van de F.R.A.M. met DVM/NWH.
Niet alleen de opdrachtgevers worden groter ook de bussen waarmee de klanten vervoerd worden groeien door de jaren heen. (foto uit 2002)
Na de eeuwwisseling zijn veranderingen in de taxibranche aan de orde van de dag en wordt ’t hectisch in het personenvervoer. Startende in 2001 met de invoering van de nieuwe wet personenvervoer (wp2000). Deze wet voorzag voor het taxivervoer een andere marktordening, namelijk een bijna volledige liberalisatie waarin ieder die aan enkele minimale voorwaarden voldeed de weg op kon als taxichaffeur.
De negatieve gevolgen hiervan werden door de media geduid als de “taxi-oorlog”. Deze “oorlog” trok zich ook door naar de E.U. aanbestedingen waardoor de marges op het vervoer in de jaren daarna telkens kleiner werden.
Vanwege de krimpende marges trekt ARRIVA zich in 2007 al terug uit de kleine vervoersmarkt.
In 2005 wordt deze nieuwe Mercedes Sprinter rolstoelbus in gebruik genomen. Uiteraard in de bekende belijning in de drie kleuren blauw van donker naar licht.
Beimers die al jaren haar resultaten ook ziet krimpen besluit mee te gaan in de algemene reactie op de vele veranderingen die in de markt gaande zijn, namelijk door te groeien. Na in 2007 eerst te zijn gefuseerd met de samenwerkende bedrijven neemt Beimers in 2011 dit bedrijf over en gaat zelfstandig verder vanuit het hoofdkantoor te St. Annaparochie en een filiaal in Franeker met een 35 wagens en 65 man personeel.
16 april 2012, Om het programma “Doch it foar dyn doarp” te sponseren wordt een kleine promotiefilmpje gemaakt van Beimers.
In februari 2013 wordt een nieuwe staatsie rouwauto aangeschaft en vervangt de Oldsmobile. Er wordt niet opnieuw voor een ‘Amerikaan’ gekozen maar vanwege de kleine draaicirkel voor een Mercedes E-serie. Bij de firma Huiskamp te Winterswijk wordt een jaar eerder door Gert en zijn vrouw Marleen de gehele inrichting en kleuren besproken en samengesteld. Er wordt gekozen voor een lichte inrichting en een wortelnoten houtenvloer.
2013, de nieuwe Mercedes E-klasse rouwauto wordt zilver van kleur met zwart leren dak.
Ook kan de rouwservice van Beimers haar werkzaamheden uitbreiden door op 1 februari 2014 rouwvervoerder van der Pol uit Harlingen over te nemen. Dit kwam niet geheel uit de lucht vallen want Beimers leverde daarvoor al ruim twintig jaar de uitvaartkisten aan Tjepke van der Pol en viel bij diens afwezigheid reeds in.
Door de uitbreiding wordt in 2014 een overbrengauto aangeschaft. Deze wagen wordt ingezet bij het bezorgen van uitvaartkisten, koelingen e.d. en voor het overbrengen van overledenen. De staatsie rouwauto wordt voortaan ingezet op de dag van begrafenis of crematie.
2014, ook de overbrengauto is een Mercedes en wordt in dezelfde kleuren uitgevoerd.
In 2014 doet Beimers voor een tweede keer zaken met de firma Kijlstra uit Drachten want per 1 januari 2015 neemt Beimers de Leeuwarder Taxi Centrale (L.T.C.) over en verhuist de taxipoot naar Leeuwarden, de hoofdstad van Friesland.
1 januari 2015, de taxipoot vestigt zich na de overname LTC op de Marshallweg te Leeuwarden
De L.T.C. was in 2008 in handen van de firma Kijlstra gekomen toen ARRIVA haar taxibedrijven verkocht. Beimers dat hiermee uitgroeide naar 70 wagens en 120 man personeel hoopte ondanks deze risicovolle stap in te spelen op de wijzigingen in de Friese taximarkt. Het mocht echter niet zo zijn want de gemeente Leeuwarden besluit haar leerlingen en WMO vervoer aan een vervoerder buiten de Friese grenzen te gunnen. En ook Talant, een grote opdrachtgever waarvoor Beimers dan al meer dan dertig jaar heeft gereden doet al haar vervoer over aan een taxibedrijf uit Gelderland. Het toont de gekte aan die in de branche heerst.
Door de taxi-oorlog zijn de meeste van de zestigtal familie bedrijven die in 1993 bestonden dan al verdwenen en trekt ook Beimers begin 2016 de stekker uit de taxipoot en gaat, net zoals Paulus in 1958 deed, zelfstandig op een ander vakgebied door.
In juli 2018 lanceert Beimers haar nieuwe website omtrent rouwservice & uitvaartverzorging.
Beimers......
......the story continues
